Καλημέρα !
Τι κάνετε;; Καλοκαίριασε και αρχίσατε να ζουζουνίζετε; Γρήγορα πίσω στην κουζίνα!
Σήμερα σας έχω μια πανεύκολη τυρόπιτα που μπορεί να φτιάξει ακόμη και αυτός που δεν μπορεί να βράσει νερό!!
Η γέμισή της είναι κρεμώδης, πλούσια και πεντανόστιμη. Το φύλλο της απ την άλλη, είναι το πιο εύκολο σπιτικό φύλλο που υπάρχει.
Γιατί αγαπημένα μου ντολμαδάκια, δεν θέλει κόπο! Θέλει τρόπο 😉
Το μυστικό του φύλλου, σε αυτή την περίπτωση, είναι η σουρωτή που το κάνει εύκολο στο άνοιγμα και τραγανό.
Σημειώστε ότι άλλο σουρωτή και άλλο σόδα. Σουρωτή είναι το ανθρακούχο νερό ενώ σόδα είναι νερό με ανθρακικό, σαν αναψυκτικό, που γλυκίζει λίγο. Εχει και διαφορά στην υφή του φύλλου. (μεταξύ μας το έχω κάνει και με σπράιτ, μια χαρά έγινε βέβαια, αλλά το ανθρακούχο νερό το απογειώνει αλλιώς)
Σημειώστε ότι άλλο σουρωτή και άλλο σόδα. Σουρωτή είναι το ανθρακούχο νερό ενώ σόδα είναι νερό με ανθρακικό, σαν αναψυκτικό, που γλυκίζει λίγο. Εχει και διαφορά στην υφή του φύλλου. (μεταξύ μας το έχω κάνει και με σπράιτ, μια χαρά έγινε βέβαια, αλλά το ανθρακούχο νερό το απογειώνει αλλιώς)
Δεν χρειάζεται να αγχωθείτε καθόλου για το άνοιγμα. Ανοίγει πιο εύκολα και από την καρδιά κλειστού ανθρώπου! Nα θυμάστε να χρησιμοποιείτε νισεστέ για το άνοιγμα των φύλλων και όχι αλεύρι.
Άλλο ένα μυστικό για την συγκεκριμένη πίτα, είναι ότι επειδή θα έχουμε μόνο 2 φύλλα δε πρέπει να τα ανοίξετε πολύ λεπτά ώστε να μπορέσουν να φουσκώσουν και να ανοίξουν ενδιάμεσα τα πιτάκια.
Για γέμιση
μπορείτε να βάλετε ότι θέλετε. Προσωπικά αυτή τη φορά προτίμησα να κάνω μια διασταύρωση
μπουγάτσας και τυρόπιτας.
*Τσαχπινιά το έξτρα τυρί γύρω στον κόθαρο για να μην είναι όλο ζυμάρι
*Τσαχπινιά το έξτρα τυρί γύρω στον κόθαρο για να μην είναι όλο ζυμάρι
- 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 250μλ ανθρακούχο νερό (σουρωτή)
- 1 νεροπότηρο σπορέλαιο
- 1 νεροπότηρο χλιαρό νερό
- 1 μικρό κουταλάκι αλάτι
για τα φύλλα
- 250 γρ βούτυρο πρόβειο ή αγελαδινό (εναλλακτικά μαργαρίνη με λίγο σπορέλαιο)
για τη γέμιση
- 3 φλ γάλα
- 4-5 κουταλιές σιμιγδάλι
- 2 αυγά χτυπημένα
- αλάτι - πιπέρι
- 2 κουταλιές βούτυρο
- 300-400 γρ φέτα
Εκτέλεση:
1. Σε μια λεκανίτσα - μπωλ ανακατεύουμε το λάδι, νερό, αλάτι, σουρωτή και ρίχνουμε το αλεύρι ζυμώνοντας μέχρι να γίνει μαλακό ζυμάρι (ίσως δεν το πάρει όλο το αλεύρι, εξαρτάται απ τον τύπο του)
2. Σκεπάζουμε με πετσέτα και αφήνουμε να ξεκουραστεί 2-3 ώρες. (εγώ ζυμώνω αυτό ξεκουράζετε....)
3. Κάνουμε το ζυμάρι ρολό και το κόβουμε 8 κομμάτια, 4 για το κάτω φύλλο και 4 για το πάνω. Τα 4 κομμάτια τ' ανοίγουμε στρόγγυλα πιτάκια χρησιμοποιώντας νεσεστέ. Αλείφουμε το καθένα με το λιωμένο βούτυρο και τα βάζουμε το ένα πάνω στο άλλο. Ομοίως και για τα άλλα 4. Θα έχουμε 2 στοίβες απο πιτάκια . τα βάζουμε ψυγείο για 30 λεπτά- 1 ώρα να σφίξει λίγο το βούτυρο
5. Ταυτόχρονα ετοιμάζουμε την γέμιση. Ζεσταίνουμε το γάλα, ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε συνεχώς. Όταν αρχίζει να φουσκώνει το σιμιγδάλι ρίχνουμε το βούτυρο , τα αυγά, 200 γρ φέτα και αφήνουμε να πάρει μια βράση. Αφήνουμε να κρυώσει, να αρχίσει να πήζει. Αν είναι νερουλή απλά ξαναζεσταίνουμε προσθέτοντας μια κουταλιά σιμιγδάλι ακόμα. Οταν κρυώσει τρίβουμε μέσα κ την υπόλοιπη φέτα.
6. Ανοίγουμε την 1 στοίβα σε φύλλο , χρησιμοποιώντας νεσεστε , αλείφουμε το ταψί με βούτυρο και στρώνουμε το φύλλο. Προσοχή μη το ανοίξετε πολύ λεπτό και δεν φουσκώσει!!
7. Ομοίως ανοίγουμε και το 2ο φύλλο για να το βάλουμε απο πάνω. Το κουνάμε σαν να κάνει τρικυμία, για να κάνουμε "σούρες" -"κυματάκια" και να είναι πιο τσαχπίνικο.
8. Αν χρειαστεί κόβουμε τα περίσια ζυμάρια απ το ταψί και κλείνουμε τον κόθαρο. Χαράζουμε σε κομμάτια και αλείφουμε την πίτα με μπόλικο βουτυράκι ή λάδι
9. Ψήνουμε 50 λεπτά στους 180 μέχρι να πάρει χρυσαφένιο χρώμα και να έχει ψηθεί πάνω -κάτω.
8. Αν χρειαστεί κόβουμε τα περίσια ζυμάρια απ το ταψί και κλείνουμε τον κόθαρο. Χαράζουμε σε κομμάτια και αλείφουμε την πίτα με μπόλικο βουτυράκι ή λάδι
9. Ψήνουμε 50 λεπτά στους 180 μέχρι να πάρει χρυσαφένιο χρώμα και να έχει ψηθεί πάνω -κάτω.
Αυτή την πίτα την έκοψα σε σχήμα ήλιος! έβαλα ένα πιάτο στην μέση έκοψα τα τριγωνάκια γυρω -γύρω και στη μέση μετά άλλα 4 τριγωνάκια.
Μια μέρα να μαζευτούμε όλοι εμείς που τρώμε την πίτα αμέσως μόλις βγει απ τον φούρνο και μαζί με την γλώσσα μας καίγεται και ο οισοφάγος, το πελεκούδι και ο πωπώς μας!
Αυτό το ζυμάρι, εμένα μου αρέσει να έχει γέμιση σιμιγδαλόκρεμα σαν γλυκιά μπουγάτσα, ή μπεσαμελ με κοτόπουλο για κοτόπιτα ή μπεσαμελ/ σιμιγδαλόκρεμα με τυρί για τυρόπιτα. Για τις σπανακόπιτες και πρασόπιτες θα προτιμήσω το παραδοσιακό χωριάτικο φύλλο.
Αν και μεταξύ μας, η συγκεκριμένη είναι πεντανόστιμη γιατί την έκαναν τα χρυσά χεράκια της μανουλίτσας!! Σας έχω ζαλίσει το ξέρω, αλλά δεν παλεύεται η ξενιτιά χωρίς τη μάνα! Το μονδέλο μου, με βοήθησε να ανοίγει το φύλλο για να βγάλω τις φωτογραφίες και φυσικά να μουρμουρίζει που την καθυστερώ και τις δίνω οδηγίες για καλύτερες πόζες!!!
Μπορείτε να δείτε
και παλαιότερα ποστ με το πως ανοίγουμε φύλλο και διάφορες προτάσεις για γέμιση:
- Φύλλο σα σφολιάτα
- Παραδοσιακό φύλλο , μπελαλίδικο αλλά κλασική μερακλίδικη αξία
- Μακαρονόπιτα
- Γαλατόπιτα
- Γέμιση για πίτες
- Μαγικός χυλός που κάνει το φύλλο κρούστας σα σπιτικό, αν δε θέλετε ναχαλάσετε το μανικιούρ ανοίγοντας φύλλο
Αναστασουλα μου ειδες τι κανει η μαμα?θαυμα η πιτα.ειναι ποθ γκρινιαζε λιγο και βγηκε τοσο καλη.να περνας καλα εκει στα ξενα.φιλακιο πολλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήλες το μυστικό να ειναι η γκρινια για να πετυχει το φαι;;; χαχαχα φιλακια πολλα , κερναω καφε στας ευρωπας αν σας βγαλει ο δρομος !
ΔιαγραφήΜια λιποθυμιά ένοιωσα με τούτο το κομμένο κομμάτι(!!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία τυρόπιτα και με καλή χρήση της μπουρμπουλήθρας :-) Αναστασία μας.
Αυτό με το άνοιγμα φύλλου το 'χεις βλέπω Ντολμαδάκι! Φαίνεται τέλεια η πίτα, εγώ το θέμα σπιτικό φύλλο ακόμα το ψάχνω, πότε μου γίνεται σκληρό στο ψήσιμο, πότε δεν είναι ελαστικό και δεν ανοίγει εύκολα, τι να πω ίσως το μυστικό να βρίσκεται στις μπουρμπουλήθρες τελικά :)
ΑπάντησηΔιαγραφή