Σαλιάρια Κοζάνης Νο2 τα αυθεντικά




«Το πήραμε, το πήραμε ετούτο το γλυκό», είναι το σύνθημα που ακούγεται αυτές τις μέρες για την κατοχύρωση των Σαλιαριών ως κοζανίτικο παραδοσιακό γλυκό. Ηδη άρχισαν οι εκδηλώσεις για την προβολή τους. 
 Αν και έχει ξεσπάσει μια «διαμάχη» μεταξύ Κοζάνης- Σιάτιστας για το ποια εκδοχή είναι τελικά η σωστή, το μόνο σίγουρο είναι οτι όποια και να επικρατήσει θα είναι ένα μεγάλο βήμα για την ανάδειξη του τόπου μας. 
Η διαφορά τους είναι οτι τα σιατιστινά γίνονται με αλισίβα (κατασταλαϊ ή σταχτόνερο), σκεπάζονται με άχνη όπως οι κουραμπιέδες και ΔΕΝ σιροπιάζονται. 
Εγω ψηφίζω σιατιστινά (αν και κοζανίτισα) γιατί ειναι πιο νόστιμα, διατηρούνται περισσότερο, και είναι πιο διαδεδομένα (ειδικά σε αρραβώνες, γάμους και γιορτές) μιας και εμείς δεν τα πολυφτιάχνουμε. Η δική μας εκδοχή είναι πιο….. μοντέρνα, γιατί ήταν (και είναι ακόμα) δύσκολο να βρεθεί στάχτη απο τζάκι, ειδικά στις πόλεις.

Υλικά (για 60-70 κομμάτια)

  • 1 κιλό λάδι
  • 1 φλιτζάνι αλισίβα (κατασταλαϊ, σταχτόνερο)
  • 2 κουταλάκια μπέικιν
  • λίγο αλάτι
  • 6–7 κουταλιές άχνη
  • μια φλούδα απο λεμόνι
  • λίγη αρμπαρόριζα
  • 1-1,5 κιλό αλεύρι
για τη γέμιση (τα ανακατεύουμε όλα μαζι)

  • καρύδια ψιλοκομμένα
  • ζάχαρη κρυσταλλική
  • κανέλα
  • λίγη φρυγανιά τριμμένη

Εκτέλεση:

1. Πρώτα πρέπει να ετοιμάσουμε το σταχτόνερο. Απο την προηγούμενη μέρα βάζουμε σε μια κατσαρόλα 1 λίτρο περίπου νερό με 2 κουταλιές στάχτη. Το βράζουμε λίγο και το αφήνουμε όλη νύχτα μέχρι να καθίσει η στάχτη στον πάτο. Με προσοχή αδειάζουμε το νερό σε ένα καθαρό ποτήρι στο οποίο βάλαμε το σουρωτήρι με λίγο βαμβάκι, χωρίς να κουνήσουμε τη στάχτη. Αν δεν είναι διαυγές το αφήνουμε πάλι να κάτσει η στάχτη και το ξανασουρώνουμε
** Η ΣΤΑΧΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΚΑΥΣΗ ΞΥΛΟΥ ΚΑΙ ΚΟΣΚΙΝΙΣΜΕΝΗ




2.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το λάδι να κάψει μαζί με μια κόρα απο μια φέτα ψωμί. Μόλις αρχίσει να ζεσταίνεται ρίχνουμε τη φλούδα απ το λεμόνι και την αρμπαρόριζα


 



3. Οταν κάψει καλά το λάδι το τραβάμε απ τη φωτιά και το αφήνουμε λίγο. Ρίχνουμε την αλισίβα και ανακατεύουμε
4. Σε ενα μπολ ανακατεύουμε την άχνη, το αλάτι, το μπείκιν και 2 φλυτζάνια αλεύρι και α ρίχνουμε στην κατσαρόλα ζυμώνοντας. ΠΡΟΣΟΧΗ να έχει χλιαρύνει λίγο το λάδι για να μη κάψουμε τα χέρια μας


5. Ζυμώνουμε προσθέτοντας αλεύρι μέχρι να έχουμε μια σφιχτή ζύμη η οποία να κρατάει μια υγρασία και να τρίβεται


6. Παίρνουμε λίγο ζυμάρι το πλάθουμε σε μπαλίτσες
7. Πλάθουμε κάθε μπαλίτσα σε στενόμακρο σχήμα και πατάμε με τον δείκτη στη μέση να ανοίξει μια λακουβίτσα. Βάζουμε απο ένα κουταλάκι γέμιση και το κλείνουμε σε σχήμα μισοφέγγαρου. Απλώνουμε σε λαδωμένο ταψί

8. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 20-30 λεπτά ανάλογα τον φούρνο. Μπορεί να φαίνονται οτι χρειάζονται λιγο ακόμα ψήσιμο αλλα μόλις κρυώσουν θα σφίξουν
9. Τα αφήνουμε 2-3 λεπτά να σταθούν και τα τυλίγουμε με την άχνη. Διατηρούνται για ένα μήνα



H Κοζανίτικη εκδοχή εδω




 
Εκτύπωση

2 σχόλια:

  1. Ωραία συνταγή και πολύ ενδιαφέρουσα η πληροφορία για την κατοχύρωση των σαλιαριών! Στάχτη να δω πού θα βρω...
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τωρα ειδα το σχολιο σου φιλη μου συγνώμη!!! σταχτη απο τζάκια φίλων με ξυλα οχι με καρβουνα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή